Aktualności

Pod takim hasłem obchodziliśmy w Szkole Podstawowej nr 2 w Kasince Małej, wespół z całą Polską, rocznicę tragicznych wydarzeń, które rok temu wstrząsnęły nami bezgranicznie, rocznicę katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem dopełniającą i tak już niewyobrażalnego bólu wspomnień kolejnej rocznicy katyńskiego mordu, popełnionego przez stalinowskich oprawców na polskich oficerach.
Wobec głębi tego cierpienia jesteśmy bezsilni. Milkniemy, bo słowa stają się nieobecne, jak ci, których zabrakło. Jak bowiem można wyrazić nasze uczucia, nasz smutek, pustkę? Zostają łzy, modlitwa, trwanie…
Tak trudno wyrazić smutek i trudno zrozumieć taką tragedię, komentowali wykonawcy refleksyjnego programu artystycznego poświęconego pamięci tragicznie zmarłym i zamordowanym, niekiedy poezja pomaga nam ubrać w słowa to, z czym zmaga się nasze serce… I właśnie takie, pełne zadumy wiersze i pieśni dedykowali młodzi wykonawcy Panu Prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu i wszystkim, którzy zginęli 10 kwietnia 2010 r. w lesie smoleńskim w katastrofie samolotu, a także pamięci pomordowanych w lasach katyńskich w 1940 roku.
Stanęliśmy również wspólnie, w gronie uczniów i nauczycieli, przed Dębem Pamięci, który posadzony rok temu przed naszą szkołą w ramach akcji ogólnopolskiej, dedykowany jednemu z wielu, majorowi Józefowi Ruszarowi, jest zarazem wyrazem naszego hołdu i trwania pamięci przy wszystkich ofiarach nieludzkiej katyńskiej ziemi, deklarując jednocześnie; … i my zapamiętamy w cierpienia pożarze: zachowa Was historia i język ojczysty.

Elżbieta Jakubiak